Listy z Gdańska

Do Adama Mickiewicza
Gdańsk, 10.05.1906
Rps BUW nr 1425

Liścik do Ady: Ale naturalnie, drogi Ady! Szaleniec chyba mógłby mieć czas wtedy, kiedy Zosia czasu nie ma. Zachwycona jestem zupełnie takim przekonywającym argumentem i odtąd wiem, czego potrzeba dwojgu ludziom do szczęścia z sobą: oto, żeby razem albo mieli czas, albo go też razem nie mieli, i - amen! Ściskam Cię, drogi Ady, i napisz mi znowu coś równie miłego.